1 Ağu 2012

ne gıcık...

Gerçek hayata dönüş ve iç darlanmalarının verdiği huzursuzluklar...
Bi insan hiç mi gelmek istemez yahu? Yani hergün dua ediyorum ki bir yerden para çıksın,bilmediğim bi akrabamdan miras falan kalsın da evde kızımla olayım 7/24.
Şimdi de bayramın bayıcı stresi eklendi üstüme.Şahane bir tatilden sonra huzursuz ortamları hiç çekemeyeceğim.Mecburum ama.Umuyorum ki bir hafta yalandan da olsa bir huzurlu olup huzur verirler.En azından 1 hafta daha tüm gün kızımlayım bir tek tesellim bu.Bir insan kendi kendini psikolojik olarak bu kadar hasta edebilir.Bravo bana.Şu hayatta bana yapılacak en büyük işkence istemediğim şeyleri yapmak zorunda kalmaktır.Ve hayat malesef hep istemediğimiz şeyleri yapmaktan,sorumluluktan ibaret.
Ne gıcık...
Mesela ;
İstemediğin yerde bulunmamak
Görmek istemediğini görmek zorunda olmamak
Sevmediğinde seviyomuş gibi yapmak
Şu an sana tahahmmül etmek istemiyorum diyebilmek
Hiç havamda değilim dediğinde seni anlayacak insanlar bulmak
Sonsuz özgür olmak
Sadece kendinden sorumlu olmak
Canın ne istiyorsa onu yapabilmek
Aklından geçeni dürüstçe söyleyebilmek
Kırılırsa,üzülürse vs vs lere takılmamak
Anlamsız kurallara tabi olmamak
Seni aptal yerine koyduğunu sanan insanlarla çalışmamak

olsaydı hayat şahane olurdu benim için...
ama insanın her istediği olmuyor ne yazık ki...di mi ?

2 yorum:

  1. alla alla bu kadar mı çevre baskısı altındasın.
    :)

    YanıtlaSil
  2. gereksiz evliliksel prosedürler altındayım:))

    YanıtlaSil